Çoğu insan kaybettiği bir nesne için çok üzülür, kendini harap eder. Bazen bu nesneyi kaybetmenin verdiği mutsuzlukla çağın hastalığı olarak nitelendirilen depresyona girebilir. Bu bazen sadece bir nesne ile sınırlı kalmayabilir. İnsan sevgilisinden ayrıldığında daha çok üzüntü yaşayabilir. Ruhsal durumu güçlü olan insanlar bu sıkıntıdan hemen kurtulabilir fakat duygusal yönden zayıf insanlar için bu büyük bir sorundur. Asıl konu şu ki insanlar bu durumdan neden kurtulmak istemezler? Bastırma güdüleri neden etkin değildir? Kim bilir belki bu acıyla yaşadıklarında daha mutlu oluyorlardır. Elbette giden bir şeyin gelmesi olanaksızdır. Zor olsa bile bu durumu unutmaya çalışarak, kendimizi mutlu hissedeceğimiz bir alana yönelmemiz gerekir. Çünkü ne kadar üzülsek de gidenin gelmeyeceği apaçık ortadadır. Bu yüzden atalarımız durumu yaşamışlar ve "
Giden gelse dedem gelirdi." sözüyle durumu özetlemişlerdir.
Merhaba arkadaşlar okuduğum kitaplardan not almaya başladım ve güzel kitaplardan çok güzel notlar çıkıyor. Bunları sizinle paylaşm...
Ben de birşeyi kaybettiğimde çok çabuk üzülür çok çabuk toparlanırım.Aslında içimde toparlanmamışımdır.Kendimi kandırıp öyle gözükürüm.Hiç bir insan kaybetmeyi hazmedemez.Yani "Güçlü insan bu çabuk toparladı. " olayı yalnızca bize görünen kısmıdır.İçinde neler koptuğunu yalnızca o ve Allah bilir. =)
YanıtlaSilEllerine sağlıkkk. =)
Elbette. Ne yazık ki çok çabuk bağlanıyoruz kaybettiğimizde de çok üzülüyoruz. Bir faydası olmasa da. :)
YanıtlaSilBen teşekkür ederim. :)
öncelikle yazının başlığını okuyunca kahkaha atasım geldi. içeriğini okudukça duygulandım yazmadan geçemedim en azından bloglar kapanmadan! tek sorun bağlanmak olsa iyi. aşk da işin içine girince işler arapsaçına dönüyor. bağlanmak,alışkanlık da bir yere kadar götürse de geriye kalan şey aşk! kimyadaki sıvı gibi konulduğu kalbin tamamını doldurarak kalbi kaplıyor ve buharlaşana dek gitmiyor. ben üzüntülerimi de "keşke yaşamışım" kıvamına gelecek yaştayım. bunu hep söylerim. kaybetmiş insan kaybetmekten korkar. sevdiklerine daha sıkı bağlanır ;)
YanıtlaSilÖlü Ozanları izleyenler bilir. Sizlerde izlediyseniz gayet iyi biliyorsunuzdur. Anı yaşamak. Aslında sizin fikrinizi benimsiyorum bir yerde. Gabriel Garcia Marquez dememişmidir: "Bitti diye üzülme, yaşandı diye sevin" Sözü kısaltmak gerekirse yaşandı diye sevinmek doğrudur. "Yaşandı" sözünün arkasından insanın "bitti" sözcüğünü çıkarmaması gereklidir.:)
YanıtlaSil